Jak zacząć ? – Czyli rady dla początkujących…

Zacznijmy od małego wyjaśnienia, aby praktykować zarówno formę AB jak i formę DL jedynym wymaganiem jakie należy spełnić to samoakceptacja tego w sobie. Dla wielu to się może wydać oczywiste a jednak wielu nowych w tym temacie osób boi się przed samymi sobą przyznać że są ABDL, że (w przypadku formy AB ) czują to w sobie, (a w przypadku DL) to ich pociąga erotycznie. Akceptacja jest tu kluczem jako że poczucie winy w naszej tematyce wywodzi się z braku akceptacji społecznej na wszelką inność a ta ma swoje początki w konserwatywnym sposobie myślenia i poniekąd historii naszego kraju. Ludzie z natury boją się tego czego nie rozumieją a strach pociąga za sobą niechęć i łatwość w odtrąceniu kogoś kto jest społecznie po prostu inny bądź ma odmienne poglądy czy upodobania. Wiarygodność w naszych własnych oczach spada gdy nie wiemy bądź nie rozumiemy dlaczego robimy to co robimy, bądź dlaczego interesuje nas ta tematyka i dlatego akceptacja a co za tym idzie poznanie jest konieczne przy chęci praktykowania ABDL i właściwie każdej tematyki jaką mielibyśmy ochotę praktykować.

Następnym krokiem po akceptacji jest wizualizacja siebie, tego jak siebie postrzegamy w danym momencie i jak chcemy siebie postrzegać w naszych fantazjach. Forma AB stosuje do tego regresję czyli celowe wprowadzenie się w stan umysłowy dziecka, a forma DL stosuje jako wizualizację erotyczne fantazje i w obu tych przypadkach wizualizacja jest osobista i odmienna dla każdego jako że każdy ma zarówno nieco inne wyobrażenie siebie jak i nieco inne fantazje erotyczne. Wizualizację najlepiej dokonać w samotności myśląc o sobie, próbując zobaczyć się w danej roli i spróbować się zaklasyfikować do jednej z form a co za tym idzie wybrać którą formę chcę się praktykować. Wizualizacja nie jest stała jako że wraz z poszerzaniem wiedzy i doświadczenia rośnie i naturalnie zmienia się dostosowując się do potrzeb konkretnej osoby jednak stanowi ona idealną wizję tego czego dana osoba potrzebuje. Ważne jest aby nie przywiązywać się do jednej sceny wizualizacyjnej i jednego zapętlonego wyobrażenia a przy każdej wizualizacji starać się wyobrażać siebie w innej acz podobnej sytuacji. Aby w prosty sposób przedstawić to zagadnienie zamknę to w etapie dnia i tak przy pierwszej wizualizacji możemy wyobrazić sobie jak wygląda idealny poranek, przy następnej jak przebiega dzień i tak z następnymi wizualizacjami wyobrażać sobie kolejne sceny aż obraz dnia będzie kompletny. Ciekawym( choć nie obowiązkowe )  może być spisanie swojej wizualizacji i po kilku wizualizacjach porównać opis pierwszy i obecny, obserwować jak samo wyobrażenie siebie zmieniło się od pierwszego razu. Oczywiście pomysł ze spisaniem wizualizacji jest dla chętnych i nie jest ani wymagany ani obowiązkowy, to tak dla własnego użytku…

Co do praktyki to zaczynamy oczywiście od zakupu danych produktów i tu polecam poszukanie i zakup produktów możliwie najbliżej pasujących do tych widzianych w wizualizacji jako że dzięki temu doświadczenia będą tym bardziej rzeczywiste im bardziej rzeczywistość będzie zbliżona do wizualizacji. Produkty typu pieluchy, smoczki, butelki, mleko dla niemowląt, kremy, oliwki czy puder pielęgnacyjny  można z łatwością zakupić w Aptece i tu dla zachowania pozorów niewinności zakupu proponuję odwiedzić dwie apteki ( w jednej zakupić odpowiednie pieluchy pasującej rozmiarowo do osoby chcącej rozpocząć praktykę ; a produkty dziecięce  zakupić w drugiej ). Sama transakcja nie różni się od zakupu chleba czy każdego innego produktu a zapewniam że pani aptekarce jest wszystko jedno dla kogo jest dany produkt. Idealnie byłoby wejść i dokonać zakupu na maksymalnym zrelaksowaniu, w ten sam sposób jak kupuje się inne produkty. Pieluchy oczywiście przychodzą w wielu rozmiarach i markach i tu nie ma jednej idealnej receptury na jeden idealny produkt jako że każdy ma swoje własne potrzeby i dla jednego wymogiem będzie pojemność a dla drugiego komfort noszenia. Tu trzeba samodzielnie próbować i metodą prób i błędów testować swoje potrzeby.

Tu docieramy do samej praktyki i tu ponownie musimy podzielić się na dwie grupy, formę AB I formę DL jako że poprzez zrozumienie tych form zmienia się sposób ich praktykowania. Ludzie będący AB większy nacisk przy praktyce będą nakładali na poczucie się jak dziecko ( i tu wiek  mentalnego dziecka jest zależny od osoby na co nie ma żadnej reguły), będą oni szukali coraz to nowszych i ciekawszych sposobów na to aby swoim zachowaniem podczas praktyki przypominać zachowanie dziecka ( w przypadku posiadania osoby drugiej, bliskiej będą dążyć do utworzenia relacji Opiekun/ Dziecko celem posiadania relacji zbliżonej do rodzicielskiej. Ludzie określający się jako AB będą przykładali dużą wagę do tonu głosu, emocji i wspomnień jakie będą napędzały wizualizację a dzięki temu i praktykę.
Ludzie będący DL będą koncentrowali się na zaspokojeniu fizycznych potrzeb poprzez odgrywanie scen erotycznych czy masturbację z wykorzystaniem elementów takich jak pieluchy jako bodziec erotyczny. Ludzie będący DL będą skupiali się na fizycznych doznaniach i czystym poczuciu spełnienia. Relacje w jakie takie osoby mogą wchodzić to zwykle relacje uległy/ dominujący celem utworzenia danej więzi emocjonalnej choć tu już rzadko dochodzi do czegoś więcej niż zaspokojenie popędu seksualnego.  Obie te praktyki jednak stanowią część wspólnej całości i aby w pełni pojąć to czym ABDL jest dla danej osoby polecam choć raz spróbowanie obu form.

Jest wiele różnych pytań które zadają sobie ludzie związani z tą tematyką, a każda wątpliwość i każde pytanie pomimo powielających się treści jest inne jako że każdy człowiek jest inny i ma inną historię i nieco inne pojęcie tego czym jest ta tematyka oraz jak ją rozumieć.

Najczęściej zadawane pytanie :
1. Czy to jest choroba umysłowa ?
– I tu wedle zestawienia psychiatrii i seksuologii ABDL należy do zaburzeń parafilicznych seksualności człowieka i jeśli mamy patrzeć tylko na sferę erotyczną to tak można uznawać to za chorobę choć upodobania erotyczne każdy ma indywidualne i określenie stereotypowych wzorców erotycznych graniczy z niemożliwym biorąc pod uwagę ilość ludzi w danym społeczeństwie i możliwych bodźców erotycznych. Jeśli mówimy o ABDL jako o stylu życia to definitywnie nie jest to choroba a raczej psychologiczna forma terapii przeciw stresowej.

1. Dlaczego taki/ taka jestem ?
   –  Tu przyczyn może być mnóstwo a może być tylko jedna. ABDL w zależności od tego o której formie mówimy przyjmuje różne możliwe przyczyny. I tak dla formy AB możliwe są następujące przyczyny :
   brak akceptacji społecznego, brak samoakceptacji, trauma z okresu dzieciństwa, częsta nostalgiczna chęć powrotu do czasów dzieciństwa celem przeżycia zbliżonego poczucia beztroski, mechanizm obronny umysłu (stres związany z obowiązkami życia dorosłego), niezaspokojone potrzeby Piramidy Maslowa  (  Potrzeba Bezpieczeństwa,  Potrzeba Przynależności, Potrzeb Więzi / Afirmacji ), ciekawość poznania.
   Dla formy DL możliwe przyczyny są o tyle ciężkie do sprecyzowania jako że zamykamy się w osobistych przeżyciach danej osoby, jej seksualności ( nie tylko orientacji seksualnej ale również identyfikacji seksualnej ), fantazjach i ideałach wynikających przeżyć i wyobrażeń danej osoby.
   Motywy dla obu tych form mogą mieć podłoże psychologiczne i mogą być wypadkową wielu czynników a mogą mieć pojedynczy motyw i tu nie ma jasnej zasady.

2. Jak pogodzić życie jako ABDL i życie normalne ?

– Wszystko zależy od tego jak dana osoba podchodzi do obu tych sfer życia, są osoby które w prosty sposób oddzielają te dwa światy i nie łączą jednego życia z drugim , są również  ludzie którzy praktykują daną formę robią to z konkretnego powodu i daje mi to konkretny rezultat.
Pogodzenie dorosłego życia i życia jako ABDL nie musi koniecznie stanowić dużego problemu jako że jest to po prostu zbiór czynności które dana osoba wykonuje w danym, konkretnym celu tak samo jest ze sportem, pracą zawodową , pracą artystyczną i każdą formą aktywności jaką można sobie wyobrazić.

1. Czy należy powiedzieć o tym swoim bliskim ( dziewczynie/ chłopakowi;  żonie/ mężowi )?

• Osobiście myślę że tak jako że związek oparty na kłamstwach nie przetrwa długiego czasu a osoba będąca ABDL będzie dusić w sobie to jaka jest jednocześnie wstydząc się tego przed osobą jemu/jej bliską. Przyznaję nie jest to łatwe i wymaga dużego zaufania jako że tematyka jest dość delikatna i łatwo można utworzyć błędne jak i krzywdzące domysły, ale jest to możliwe, co więcej przynosi to duże rezultaty jako że związek ma możliwość rozwinąć się o nową formę więzi międzyludzkiej a to pozwala na lepsze poznanie się oraz lepsze wspólne życie.  Wszystko oczywiście zależy również od osobistych poglądów i charakteru osoby której chcemy o tym powiedzieć. Jeśli trafimy na osobę o poglądach skrajnie konserwatywnych to powiedzenie o tym iż lubi się taką tematykę może stanowić pewien problem jednak jeśli trafimy na osobę otwartą, mającą w sobie umiejętność zrozumienia drugiego człowieka to taka rozmowa powinna przebiec pozytywnie.

Pytań tego typu jest całe mnóstwo jako że każda osoba zadaje podobne choć nieco różniące się od siebie pytania jak również każda osoba jest nieco inna. Przy byciu ABDL i poradach jakie można by nowym osobom dawać ja pozwolę sobie na tych kilka :
1. Nie bać się poznać w sobie tego co wielu uzna za dziwne, bowiem to co dziwne jest piękne, tylko po prostu nie do końca jeszcze zrozumiane, nie odkryte.
2. Nie robić niczego na siłę, przemyśleć to w sobie, porozmawiać ze sobą i przed samym/ samą sobą tak wewnętrznie…
3. Zachować umiar, wszystko co nadmiarze jest szkodliwe, więc i pieluszki gdy staną się codziennością staną się nam tak znane że przestaniemy czuć to magiczne coś co woła nas ku nim.  Lepiej stopniowo oswajać się z nimi i traktować jak przyjemny dodatek, wtedy bowiem dają nam one najwięcej.
4. Najważniejsze chyba pozostawię na koniec, po prostu być sobą !!!