Z pewnością nie jest to częsta przypadłość, ale jeśli ktoś czuję się w pełni dzieckiem, (a ja właśnie taka jestem) to naprawdę warto zapinać pieluszkę idąc na dłuższy spacer. By zapobiec chociażby takim sytuacjom. Zdarzyła Wam się kiedyś coś podobnego? Pomyśleć,że tylko pielucha jest w stanie zapobiec takiemu nieprzewidzianemu zdarzeniu 🙂  No chyba, że ktoś ma pęcherz wielkości arbuza. Ja nie mam!  :))

Kiedy w umyśle jest się małym dzieckiem, to nawet w takim miejscu jak plaża, można podczas zabawy zrobić siusiu i nie czuć się zawstydzonym. W końcu maluchowi wszystko wypada, prawda? Ponadto piasek wszystko ukryje a majtki można szybko zamoczyć w morzu. Jest to mój pewien pomysł na spełnienie marzeń, a lato prawie w pełni, kto wie?

Głodna, głodna jestem…
Jeść, pić , tylko, tylko co ?
Mleczko, puddung …  To moje menu na dziś…  A jakie jest wasze ?

• Kamilko, co tam mamroczesz w pokoju?
• Przymierzam sukienkę.
• I gadasz sama do siebie?
• Nie, to radio gra, mamo.
• Wydawało mi się, że słyszę twój głos…
• ?
• Powiedz mi prawdę, lustereczko miłe. Czy nie są to piękne chwile? Lustereczko, powiedz przecie… Czyż w tej pieluszce nie jestem najsłodsza na świecie?
•   

Informacja
Wiele razy słyszy się o zwykłych hejterach czy dzieciach nie mających pojęcia o tym co piszą ale gdy zarzuca nam się coś czego nie robimy to czujemy się wręcz zobligowani do odpowiedzi.
Poniżej podajemy link do naszego oficjalnego komentarza w tej sprawie :
http://rokosmoko.pl/roko-prawda_i_mity.php
Abyście jednak mogli w pełni zrozumieć całkowity brak powagi tej sytuacji zamieszczamy również link do debaty na której padają te i inne obelgi w naszą stronę.
http://f.kafeteria.pl/temat/f7/pieluchy-dla-doroslych-p_1873645/140

Autorowi dziękujemy za czas jaki spędziliśmy na śmianie się z jego wypowiedzi oraz oczekujemy przeprosin za obrazę naszego wizerunku.

• Kamila! Gdzie ty jesteś?
• U siebie w pokoju, tato.
• Przyjdziesz na obiad?
• Nie jestem głodna.
• A co ty tam robisz?
• Leżę i myślę.
• O czym, córko?
• Jak by to było znowu być dzieckiem i nie mieć problemów!
• Ciągle to samo. Nie mów, że chciałabyś wrócić do pieluch!
• Nie, tato. Tego nie powiedziałam…

• Mamo, po co znowu dzwonisz?
• Jak to „znowu”? Dopiero drugi raz. Co u ciebie, Kamila, zrobiłaś pranie?
• No oczywiście.
• Ojciec wrócił?
• Jeszcze nie. Dzwonił, że utknął na granicy.
• W porządku. A co sobie zrobiłaś na kolację?
• Kanapki.
• Wrócę za dwie godziny, mam jeszcze troszkę pracy.
• Okej, nie śpiesz się, mamo.
• Co teraz robisz?
• Leżę na kanapie, oglądam telewizję i zajadam kanapki.

• Kamila, co tak stoisz przed tym lustrem?!
• Patrzę sobie
• Ale ostatnio ciągle tam stoisz.
• Mamo, nie mów do mnie „Kamila”, oki?
• A niby jak mam się do ciebie zwracać?
• Mówiłam już sto razy. Kamilka!
• Dobrze już, dobrze.
• Mamo, możesz podejść do lustra i stanąć obok mnie?
• No i? Widzę siebie a obok moją córkę.
• I co jeszcze?!
• Nic więcej. A niby co miałabym Kamilko ujrzeć?!
• Ech, już nic, mamo, zostaw mnie samą…

Hello, hello! Witajcie w moim świecie. Jestem na Roko Tablicy nową osóbką. Dzięki uprzejmości właścicieli tej strony, będę mogła skrobać co jakiś czas posty.
Od razu zaznaczę, że do tej pory żyłam w całkowitym odosobnieniu od wszelkiej maści blogów, forów czy portali społecznościowych związanych z pieluszkami. Przyszedł jednak moment, w którym zapragnęłam coś napisać. Pewnie bym się tak szybko nie zdecydowała, gdybym nie odnalazła w sieci Roko-Magazynu oraz właśnie Roko-Tablicy.
Ujęła mnie pasja i spontaniczność twórców oraz ich przesympatyczne podejście do tematów związanych z pieluszkami i nie tylko.
Przedstawię się króciutko. Mam na imię Kamilka, niedługo skończę 24 lata. Mój zaczarowany świat to ten, który znajduje się po drugiej stronie lustra.
Byliście tam kiedyś?

Zapewniam, że jest to urokliwe miejsce, tam nikogo nie dziwi widok dorosłej dziewczyny lub pełnoletniego chłopaka w pieluszce czy smoczkiem w buzi.
Często tam przebywam, a czasami zastanawiam się, czy nie spędzam po Drugiej Stronie Lustra więcej czasu, aniżeli w tym rzeczywistym świecie.

Witajcie po Drugiej Stronie Lustra i nie tylko. Mam nadzieję, że moje posty na tym blogu uprzyjemnią Wam czas.